Odpowiednie dobranie butów dla dziecka to kluczowa sprawa, która ma wpływ nie tylko na jego komfort i swobodną aktywność, ale również na zdrowie. I nie jest to tylko kwestia prawidłowego określenia rozmiaru. W końcu stopy to część całego układu ruchu, którego prawidłowe funkcjonowanie zależy od harmonijnego i zdrowego rozwoju jego poszczególnych elementów.
Na temat zdrowia stóp możesz przeczytać w innym wpisie na blogu. W tym artykule postaram się dość szeroko opisać kwestie, które należy wziąć pod uwagę, aby odpowiednio dobrać buty dla dziecka w zależności od wieku czy wysokości podbicia, a także podpowiem, jakich błędów unikać.
Pierwszy pomysł, żeby zakupić buty dla dziecka pojawia się najczęściej wtedy, gdy maluch stabilnie siedzi i korzysta już ze spacerówki. O ile zimą nóżki ukryte są w śpiworku, tak wiosną dyndają radośnie i pojawia się chęć, by je jakoś obuć. Wówczas rozwiązaniem może być zakup tzw. niechodków, czyli czegoś, co ma kształt bucika, ale nie nadaje się do chodzenia. Należy wybrać takie niechodki, które nie uciskają stopy w żadnym punkcie i umożliwiają ruch paluszków. A te poruszają się niemal nieustannie. Powinny być miękkie i oddychające, najlepiej z naturalnych materiałów.
Musisz również pamiętać, że tego rodzaju buciki pełnią raczej funkcję dekoracyjną i mają zapewnić komfort cieplny. Nie korzystaj z nich zbyt często, a w domu postaw na bose stopy lub luźne skarpetki (także antypoślizgowe). Gdy zrobi się cieplej, również nie bój się wyjść z dzieckiem w samych skarpetkach lub nawet bez. Najlepszy but dla dziecka to brak buta.
Pierwsze kroki to zawsze dużo emocji – radość, że ten mały człowiek, który dopiero co pojawił się na świecie już rozwinął się na tyle, że może iść tam, gdzie chce. Trochę melancholii, że oto kończy się bezpowrotnie pewien etap. Odziubina strachu, bo teraz trzeba mieć oczy dookoła głowy, przewidywać konsekwencje kolejnych kroczków i zadbać o swoją kondycję fizyczną. Niemało konsternacji, bo teraz trzeba dobrać buty dla dziecka tak naprawdę, porządnie i odpowiedzialnie, a przecież rynek obuwia dziecięcego dosłownie pęka w szwach.
O tym jak wybrać pierwsze buty bez stresu pisaliśmy w innym artykule na blogu. Warto wziąć pod uwagę wysokość podbicia, czyli to, czy stopa jest pulchna czy szczupła. Dla pulchnej stópki warto dobrać buty tak, by była możliwość regulacji szerokości, bez konieczności wybierania większego rozmiaru. O stopach z wysokim podbiciem można przeczytać w osobnym wpisie.
W skrócie możemy napisać, że buciki powinny być lekkie, elastyczne i antypoślizgowe. Powinny być dopasowane w śródstopiu i mieć odpowiednio zabudowaną piętę, aby utrudniać jej przesuwanie się na boki. Przednia część buta powinna być widocznie szersza od reszty, by dopasować się do kształtu małej stopy. Sam bucik powinien umożliwiać łatwe zmiany pozycji i towarzyszyć ruchom dziecka, a nie wpływać na nie. Sztywne i twarde buty uczą nieprawidłowych wzorców stawania i chodzenia, co może w późniejszym czasie wymagać korekcji.
A co jeśli Twoja nastoletnia córka będzie chciała założyć buty na obcasie? Pozwolić? Jeśli tak, to kiedy? Odpowiedź pewnie nie spodoba się wielu kobietom, ale wysokie i wąskie obcasy nie są dobre w żadnym wieku. Powodują szereg dolegliwości nie tylko ze strony stóp, ale również kręgosłupa. Więcej na ten temat możesz przeczytać tutaj.
Wracając do nastoletniej córki – decydując się na buty na obcasie należy pamiętać, że proces kostnienia tkanek przebiega do około 18 r. życia. Wczesne korzystanie z tego typu obuwia może prowadzić do wielu deformacji stóp (halluksów, płaskostopia, odcisków i przykurczy ścięgna Achillesa). Najlepiej, aby obcas był szeroki, miał 2-4 cm i podpierał piętę. A i to tylko na wyjątkowe okazje.
O samej procedurze pomiaru stopy i dobrania rozmiaru pisaliśmy w innym wpisie na blogu.
To, co warto jeszcze podkreślić to fakt, że wielkość rezerwy, jaką trzeba doliczyć do zmierzonej długości stopy zależy również od rodzaju buta. W bucikach zakładanych na bosą stopę określa się, że optymalny zapas wynosi 0,5 cm. W przypadku butów zimowych zapas powinien być nieco większy (do 1cm), ze względu na różne grubości skarpetek zakładanych zimą. Najlepszą opcją byłoby wyjęcie z buta wkładki i postawienie na niej dziecięcej stopy, np. w skarpetce. Wówczas będziemy dokładnie widzieć jaki jest zapas.
Biorąc pod uwagę fakt, że stopa małego dziecka (do ok.3 roku życia) jest fizjologicznie płaska, trudno znaleźć logiczne wytłumaczenie dla ich stosowania. Zdaniem specjalistów stosowanie profilowanych wkładek w bucikach dla najmłodszych może mieć zgubny wpływ na zdrowie stóp poprzez wymuszanie ich ułożenia w bucie i uzależnienia od wsparcia, np. łuku stopy. Taka wkładka plus sztywna, gruba podeszwa i wysoki zapiętek są zapowiedzią wielu problemów ze stopami i układem ruchu. Delikatnie profilowane wkładki pojawiają się natomiast w butach dzieci starszych, gdzie łuk stopy jest już (lub powinien być) wysklepiony. Zawsze w tej kwestii warto poradzić się specjalisty.
Dużym błędem jest również kupowanie dzieciom ze zdrowymi stopami butów określanych jako ortopedyczne. Ten rodzaj obuwia powinien zalecić jedynie lekarz i należy dopasować je do potrzeb dziecka. Nie należy podejmować takich decyzji na własną rękę.
Napisaliśmy już dość szczegółowo o tym, co należy zrobić i co wziąć pod uwagę, aby prawidłowo dobrać buty dla dziecka. Przyszedł teraz czas na to, aby opisać czego nie należy robić.
Dotyczy to oczywiście tych butów, które dziecko ma używać w danej chwili. Nie zabronimy przecież kupienia w promocji większych butów, które spokojnie mają poczekać w szafie na „swój” moment. Błędnym jest natomiast założenie, że kupienie większych butów, niż wynika z pomiaru, jest rozwiązaniem ekonomicznym i dzięki temu buty „starczą na dłużej”. No może starczą, ale w międzyczasie może zadziać się dużo złego. Stopa w zbyt dużym bucie pracuje nieprawidłowo i nie ma wsparcia tam, gdzie powinna. Ślizga się po całym bucie, a to powoduje dyskomfort. Dziecko może się potykać i łatwiej wtedy o kontuzje. Rozwija się nieprawidłowy wzorzec chodu (np. szuranie, przesuwanie nóg po ziemi, żeby utrzymać buty na stopie, a nie przetaczanie stopy po podłożu).
Wiemy, że dzieciaki wyglądają w nich modnie i dorośle. Ale to ich jedyna zaleta. Nie spełniają podstawowych wymogów, jakie stawia się butom dla dzieci.
Stopa dziecka potrafi rosnąć bardzo szybko i co ciekawe, może rosnąć skokowo. Dlatego co jakiś czas trzeba sprawdzać, czy buty nie są już za ciasne. Czasem w jednym sezonie dziecko może przeskoczyć rozmiar, więc warto mieć to pod kontrolą.
Każda stopa różni się od innych kształtem i też inaczej pracuje podczas chodzenia. But nabiera cech właściciela. Nowy właściciel używanych butów może odczuwać to jako dyskomfort, ponieważ raz ukształtowany but nie dostosuje się do kolejnej stopy. Za to stopa do buta jak najbardziej. W konsekwencji dziecko przejmuje wzorce narzucone przez poprzedniego właściciela. Zadając sobie jednak pytanie: co jest gorsze – but używany czy sztywny i z wysokim zapiętkiem? – należy przyznać, że więcej szkody może przynieść ten drugi. W przypadku butów używanych ważny jest stopień zużycia, co można ocenić po podeszwie (czy jest równo starta) i odkształceniu wkładki.
Mam nadzieję, że artykuł będzie pomocny i odpowie na najważniejsze pytania związane z tym jak dobrać buty dla dziecka. Będzie mi bardzo miło, jeśli podzielisz się nim z innymi i zostawisz po sobie jakiś ślad J
Pierwsze buty - na co zwrócić uwagę i jakie wybrać?
Jakie buty wybrać dla dziecka z wysokim podbiciem?
Płaskostopie u dzieci – kiedy diagnozować i jak zapobiegać?
