Stopy pełnią w naszym organizmie wiele ważnych funkcji. Dzięki nim utrzymujemy równowagę. Są podporą dla całego ciała i umożliwiają nam poruszanie się. Mimo, że są stosunkowo niewielkie, składają się z 26 kości (to aż ¼ kości znajdujących się w całym naszym ciele), 33 stawów i 107 ścięgien i więzadeł. Ich praca powoduje ruch wielu mięśni. Te liczby robią wrażenie. Już niewielkie zaburzenia w zakresie współpracy tych elementów mają wpływ na funkcjonowanie całego układu ruchu. Dlatego tak ważne są zdrowe stopy. Z tego też względu nauka chodzenia i jego doskonalenie jest długim procesem. Nie należy w jakikolwiek sposób przyspieszać.
Stopy przygotowują się do pełnienia swojej roli już w życiu płodowym. Malec porusza paluszkami, a prostując nogi sprawia wrażenie, jakby chciał znaleźć alternatywną drogę wyjścia z ciała mamy. Po urodzeniu proces przygotowania do nauki chodzenia nabiera tempa. Dziecko porusza nogami, odpycha się, ssie paluszki. Wykonuje szereg ruchów, na które niejednokrotnie patrzymy z niedowierzaniem. Dlatego tak ważne jest, by w tym okresie szczególnie zwrócić uwagę na to, by stopy nie były niczym skrępowane.
Warto tu od razu powiedzieć, że stopa dziecka nie jest miniaturą stopy osoby dorosłej. I nie dotyczy to tylko wyglądu, ale przede wszystkim budowy. Jest szersza w palcach, wąska w pięcie. Jest zbudowana głównie z tkanki chrzęstnej, a więc jej struktury są delikatne i miękkie, podatne na zniekształcenia. Bardzo łatwo dopasowują się do niekorzystnych warunków (np. za małych i zbyt wąskich butów). Nie rosną też równomiernie i może się zdarzyć, że w krótkim czasie przeskoczą o dwa rozmiary. Również ścięgna i więzadła są bardziej plastyczne, ponieważ zawierają więcej kolagenu. To sprawia, że ich możliwości adaptacji, a także zakres ruchu są bardzo duże. Jednocześnie są bardzo wrażliwe i podatne na uszkodzenia. Cała podeszwa stopy jest pokryta tkanką tłuszczową. To sprawia, że nie jest wysklepiona, jak u osoby dorosłej. Dziecko stawia na podłożu całą stopę. Stanowi ona również świetną izolację od zimnego podłoża i chroni przed przemarznięciem.
Musi minąć sporo czasu, zanim wszystkie struktury stopy skostnieją i przyjmą swój ostateczny kształt. To wszystko, co spotka je w tym czasie, będzie miało dla nich kluczowe znaczenie. Dlatego warto wiedzieć co służy, a co przeszkadza stopie w jej prawidłowym rozwoju.
Być może miniatura dorosłego trampka wygląda na małej stópce niezwykle uroczo, jednak zakładana regularnie może źle wpływać na rozwój stopy. Aby prawidłowo się rozwijać, potrzebuje ruchu, przestrzeni i doświadczeń z różnego typu podłożem. Dlatego ważne jest, żeby dziecko jak najczęściej dotykało podłoża bosymi stopami. Znajdujące się na nich receptory nerwowe odbierają sygnały z podłoża i „uczą” stopy odpowiedniego zachowania. Im twardsze podłoże, tym łatwiej utrzymać równowagę. Dlatego dziecko podczas nauki chodzenia powinno poruszać się po twardym podłożu jak najczęściej.
Mówiąc o ruchu trzeba podkreślić, że dziecko powinno mieć możliwość nieskrępowanego poruszania się, swobody. Każde unieruchomienie w leżaczku, chodziku, utrudnia zaspokojenie tej potrzeby i może opóźniać naukę.
Oprócz ruchu, do prawidłowego rozwoju stopy potrzebne jest również obciążenie – dlatego należy unikać prowadzania dzieci podtrzymując je pod paszkami albo wsadzania do chodzików, które uczą nienaturalnych wzorców ruchowych, mogą opóźniać samodzielne chodzenie i przyczyniać się do powstawania wad stóp. Nie mówiąc o tym, że „ułatwiając” w ten sposób pracę stopom dokładamy obciążenie innym stawom i kręgosłupowi.
Jeśli już musimy założyć dziecku buty, ich kształt powinien odpowiadać fizjologii i potrzebom stopy. Szersza przednia część i utrzymywana przez niski zapiętek pięta. Dopasowanie w śródstopiu, cienka i elastyczna (zginająca się w 1/3 długości, jak również po przekątnej), antypoślizgowa podeszwa. Niska cholewka, możliwość dopasowania buta do tęgości stopy. To cechy odpowiedniego obuwia dla dziecka. Wszystkie te cechy ma obuwie Attipas, które zostało zaprojektowane właśnie w trosce o zdrowe małe stopy, ich komfort, wygodę i prawidłowy rozwój. Mają wszystkie cechy, które powinien mieć odpowiedni but, a przy tym dają dziecku doświadczenia najbardziej zbliżone do chodzenia boso.
Młodym rodzicom może wydawać się, że trzeba tak dużo robić, by zadbać o zdrowy rozwój ruchowy dziecka. A tymczasem wystarczy nie przeszkadzać. Zabawy podłogowe, bose stopy to minimalny wysiłek dla rodzica, a dają maksymalny efekt.
Pierwsze buty - na co zwrócić uwagę i jakie wybrać?
Jakie buty wybrać dla dziecka z wysokim podbiciem?
Płaskostopie u dzieci – kiedy diagnozować i jak zapobiegać?
